Shanana Mosselbay!

Ook mijn maandje in Mosselbay zit er al weer op. Deze maand ging ook weer lekker abnormaal snel en voelde als iets van 2 weken. Dit betekend dus ook dat mijn 2 maanden vrijwilligerswerk nu afgerond zijn. Momenteel zit ik voor mijn 3e dag alleen in een hotel dichtbij het vliegveld van Johannesburg. Maandag ben ik namelijk al vanaf George Airport naar Johannesburg Airport gevlogen, aangezien maandag mijn verblijf in Mosselbay eindigde. Vanavond komt de groep Nederlanders van de Fox reis hier aan en begint morgen de 22-daagse rondreis door Zuid-Afrika. Ik heb hier heel veel zin in! Maar ik zal jullie nu eerst even een samenvatting geven van mijn afgelopen maand in Mosselbay.

Mijn dagen waren hier een stuk voller gepland dan in Jeffreys Bay. In Jbay was ik namelijk om 1 uur al klaar met mijn vrijwilligerswerk, hier waren mijn dagen van 9 tot 18 uur. Het verschil was dan wel weer dat het niet altijd even intensief was en in Jbay was ik van 8-13 wel constant met de kinderen bezig. Mijn ‘werk’-dagen in Mosselbay waren van dinsdag t/m zaterdag, zondag en maandag waren onze vrije dagen. Ook waren wij op zaterdag meestal eerder vrij, rond 1 uur of 2 uur. De dagindeling bestaat eigenlijk uit 2 delen: de ochtend zonder de kinderen en de middag met de kinderen.

Elke ochtend om 8 uur ging onze wekker en maakte iedereen zijn eigen ontbijt. Rond 9 uur gingen we met zijn allen naar het surfhuisje lopen, dit is ongeveer 2 min. lopen, ons appartement zat dus ook heel dichtbij de zee. Van 9 tot 1 zijn we alleen met de vrijwilligers, de kinderen zijn dan nog op school. Als de golven het toelaten, gaan we dan surfen. Is het weer slecht of zijn de golven slecht, dan krijgen we andere taken. Dingen zoals surfboards schuren, het surfhuisje opruimen, etc. Ook heeft de organisatie in mijn 2e week een skateboard baan gekregen die geschuurd moet worden en daarna geverfd, dus soms gingen we die ook schuren. En als er niks te doen was, gingen we gewoon even lekker een ochtendje in de zon liggen en gebruik maken van de wifi, ook niet verkeerd.

Ik heb, gelukkig, aardig vaak zelf kunnen surfen. Het verschilde per week, en soms per dag, of we om 9 uur in de wetsuit klaar moesten staan of dat we om half 10 mochten komen zonder wetsuit aan. Vorige week moesten wij bijvoorbeeld elke dag om 9 uur klaar staan met wetsuit aan bij Andries surfgarage. Maar de week daarvoor gingen we of niet of soms pas om half 11 of 11 uur het water in. Toen ik hier kwam kon ik nog niet surfen, maar gelukkig heb ik wel wat vooruit gang geboekt en kan ik nu beter surfen. Ik vond het surfen echt heel leuk om te doen, maar het is wel vrij intensief soms, vooral als de stroming sterk is en je elke keer met je surfboard terug moest de zee in nadat je net een golf had gehad. We gaan altijd samen surfen met alle vrijwilligers. Vaak gaan er ook nog 2 leerlingen van Andries mee het water in en een ander jongen, J.C., die Andries vaak met van alles helpt. Soms splitsen we op in 2 groepen en gaat de ene groep helemaal links van het strand gaat surfen en de andere groep helemaal rechts, omdat de golven overal net wat anders zijn.

Helaas was het surfen in Mosselbay niet geheel zonder risico’s, zo zijn wij vorige week 2x het water uit gehaald omdat de andere groep die verderop surfte, een haai in de buurt had zwemmen. Er zwemmen namelijk veel haaien dicht bij het strand waar wij surfen. Maar ook veel zeehonden, op een ochtend toen wij een keer aan het surfen waren en op ons surfboard zaten, zagen wij opeens 2 kleine zeehondjes tussen ons door zwemmen. Ze zwommen in de golven mee. Dit was echt heel leuk en bijzonder om van zo dichtbij te zien.

Om 1 uur gaan wij weer terug naar ons appartement om te lunchen. Van dinsdag t/m zaterdag maakt een vrouw 2x per dag eten voor ons, lunch en avondeten. Deze vrouw komt dan bij ons in het appartement koken en maakt het eten terwijl wij op het strand zijn. Als we dan terugkomen om 1 uur staat de lunch en het avondeten al klaar, heerlijk! Ze kookte erg gevarieerd en ook veel traditioneel. We kregen vanalles, gefrituurde kip, kippenpootjes, stoofpotten, aardappels uit de oven, ovenschalen, bobotie, tosti’s, etc. Ook kregen we vaak vers fruit erbij, zoals watermeloenen. Ze zorgde er ook voor dat onze fruitschaal altijd gevuld was met bananen en soms appels of mandarijnen. Deze konden wij dan weer ’s ochtends in onze kwark met muesli doen. Van 1 tot kwart over 2 hadden we pauze en gingen we eten in ons appartement en daarna meestal even uitrusten op ons bed.

Van half 3 tot 6 zijn we met de kinderen. Andries, de eigenaar, haalt de kinderen uit de krottenwijken met de auto op en brengt ze dan naar het surfhuisje. Dit surfhuisje zit bij het strand. Er zijn 2 ruimtes, in de achterste ruimte staan alle surfboards en een deel van alle wetsuits, in het voorste gedeelte staan banken en een tv en er hangen nog meer wetsuits. Het water is namelijk best koud dus dragen wij bijna altijd een lange wetsuit, dus van enkels t/m de polsen bedekt. (wat er trouwens in heeft geresulteerd dat ik mijn hoofd, handen en vooral voeten een stuk bruiner zijn dan de rest haha) Als de kids aankomen bij het surfhuisje, begroeten we ze allemaal met een bepaalde handdruk. Daarna krijgen wij meestal van Andries te horen wat het plan is voor de middag. Soms mogen alleen de kleine kinderen in het water, soms alleen de grote, soms beide en soms gaan we gewoon met zijn allen strandspelletjes doen of skateboarden, ligt maar net aan het weer en de golven.
Als we met alle kids gaan surfen, doen we eerst allemaal onze wetsuits aan en lopen we met zijn allen en met alle surfboards naar het strand.
De grote kinderen hebben allemaal hun eigen surfboard en de kleine kinderen delen met zijn allen 2 of 3 surfboards. Hier doen we gezamenlijk een warming-up. Daarna mogen de grote kinderen alleen het water in, deze gaan al aardig diep en redden zichzelf. De kleine kinderen gaan omstebeurten op een softboard (grote surfplank van een soort schuim, dit is makkelijker surfen). Er zijn altijd 2 vrijwilligers per kind per surfboard. 1 van ons gaat dan met het kind al liggend op de surfboard een klein stukje de zee in en zoekt een kleine geschikte golf uit. Dan geven we het surfboard een klein duwtje en dan is de bedoeling dat het kind zelf gaat op staan. Dan staat er een vrijwilliger iets dichterbij het strand om het kind daar op te vangen. Want, en dit is opzich best gevaarlijk, de kinderen kunnen totaal nog niet zwemmen. We gaan dus ook niet diep met ze maar als ze vallen moeten we er wel gelijk bij zijn. Het is dus een aardige verantwoordelijkheid en dat was in het begin nog wel even wennen, maar na een paar dagen weet je wel wanneer je eerst het kind moet oppakken of eerst het surfboard moet pakken. Het surfboard zit namelijk ook aan het kind vast dus als er nog een golf komt kan deze bijvoorbeeld tegen iemand aankomen en als het water voor ons onder de knieën is, kan het kind zelf wel boven water komen, maar het blijft altijd goed opletten. De kinderen die op dat moment niet aan het surfen zijn, zijn meestal op het strand zichzelf aan het ingraven of een kasteel bouwen of ren spelletjes aan het doen.

De kinderen spreken naast Engels ook hun eigen taal, Xhosa. Dit is een hele moeilijke taal met een klik. Maar er zijn bepaalde woorden die wij gebruiken tijdens ons vrijwilligerswerk met de kinderen, je merkt ook dat de kinderen beter luisteren als je deze woorden gebruikt dan dat je in het Engels tegen ze spreekt.

Een lijstje van de woorden die wij dagelijks gebruikten:
- Lala = liggen (dus als het kind moet gaan liggen op het surfboard zeg je lala!)
- Palicha = peddelen (als de golf dus bijna komt, schreeuw je palicha, palicha en dan moet het kind gaan peddelen)
- Djongo ban bele = kijk naar het strand (vaak kijken de kinderen omlaag, dan vallen ze, als ze naar het strand kijken nemen ze een betere houding aan en vallen ze minder snel)
- Kapitolo = buig je knieën (als je surft, moet je met je knieën gebogen staan, dit maakt het ook makkelijker)
- Isa = kom hier (als je wilt dat iedereen of een kind moet komen roep je gewoon isa! En dan komen ze.
Iedereen zegt trouwens isa, Andries ook tegen ons. Dus als hij zegt ‘Volunteers isa!’ dan weten wij dat wij moeten komen.

De kinderen noemen wij ma cheetahs. Dus als iemand zegt ‘ma cheetahs isa’ dan weten de kinderen dus dat zij moeten komen. Ook gebruiken we veel het woord Shanana, dit heeft dezelfde betekenis als Hakuna matata, wat ‘geen zorgen/alles gaat goed’ betekend.
(zeer waarschijnlijk zijn al deze Xhosa woorden verkeerd getypt maar ik heb geen idee hoe je ze schrijft aangezien we het altijd alleen zeiden en niet schreven haha)

Meestal stoppen wij rond 5 uur met hetgeen wat wij die middag aan het doen zijn en gaan we terug naar het surfhuisje. Hier gaan wij dan water koken en krijgen de kinderen meestal noedels. Rond 6 uur worden ze dan weer opgehaald door Andries en worden ze weer teruggebracht naar de krottenwijken.

Op zaterdag zijn de kinderen er alleen van half 10 – 1 uur. Als het kan gaan we dan surfen, anders strandspelletjes of skateboarden. Rond 12 uur gaan wij dan weer terug naar het surfhuisje en krijgen ze meestal wat lekkers. Zo hebben we in de tijd dat ik er was altijd nog 2 taarten moeten komen en heel veel snoep met frisdrank omdat er iemand die week jarig is geweest van de kinderen. Ze kunnen zelf geen traktatie betalen, dus kopen wij voor hun de traktatie. Zaterdag is dus een aardige verwendag qua eten.

De kinderen hebben trouwens ook echt geen angst. Ondanks dat ze niet kunnen zwemmen, springen ze zo de zee in en toen ze voor het eerst gingen skateboarden, probeerden ze gelijk al van alles uit. Ook vielen ze vaak aardig hard, maar huilen nooit. Ook zijn ze allemaal heel gedreven om te leren surfen. Ze willen zo veel mogelijk zelf doen en zijn altijd super blij als ze aan de beurt zijn om te surfen.

Nadat de kinderen zijn opgehaald, zit onze dag erop. We gaan dan met zijn allen weer terug naar ons appartement en nemen meestal eerst allemaal een douche voordat we gaan avondeten. Rond half 9 gaan we dan met zijn allen avondeten (wat dus al klaar staat). Hierna gaan we soms nog even kaarten of gewoon op bed liggen en rond 10 uur gaat iedereen al wel naar bed. In het appartement hadden we namelijk geen wifi, alleen in het surfhuisje. Dus vandaar dat wij veel gekaart hebben of gewoon op bed liggen en kletsen of lezen. Ik zelf, en de anderen ook, waren meestal al vroeg in bed omdat iedereen moe was van de hele dag. Vooral als je de ochtend zelf gaat surfen en daarna met de kinderen weer gaat surfen, is dit aardig intensief de hele dag in het water. Dus elke dag zo’n 9 uur lang slaap zat er wel in haha.

In mijn andere blog die ik in mijn facebookpost staat heb ik beschreven wat we elk weekend hebben gedaan. Want ondanks dat ik hier minder vrije tijd had dan in Jeffreys Bay, hebben we alsnog hier ook veel dingen ondernomen.

Groetjes uit Zuid-Afrikaa!

Ps. ook de bijbehorende foto's staan weer in de facebookpost!